Çocuk Yetiştirmede Altın Kurallar (Doç.Dr.Sefa Saygılı)

[MERVE DEMİR]

Çocuk Yetiştirmede Altın Kurallar (Doç.Dr.Sefa Saygılı)

TAKDİM

Günümüzde aileler artık az çocuk sahibi oluyor. Eskinin o kalabalık aileleri gitti, yerine
anne-baba ve bir veya iki çocuktan oluşan çekirdek aileler geldi.
Çekirdek ailelerin yaygınlaşmasıyla büyük anne ve babalar, torunlarıyla birlikte değiller.
Bu yüzden onların çocuk yetiştirilmesindeki tecrübeleri anne-babalara yardımcı olmuyor.
Bunların yanında çocukların apartman dairelerine sıkıştıkları, arkadaşsız büyüdükleri,
televizyon gibi kitle iletişim araçlarından etkilendikleri hesaba katılırsa çocuğun üzerine daha
bir düşen anne-babanın nasıl bir paniğe kapıldığı ve çocuk eğitimi konusunda bilgilenmenin
ne kadar önemli hale geldiği herhalde anlaşılır.
İşte Ahmet Yüter'in bu eserleri konudaki boşluğu doldurmaya aday. Çünkü Yüter Hoca
genç bir ilim adamı. Aynı zamanda bir cemiyet insanı. Camiyi akademileştirmiş bir Hoca.
Ahmet Yüter hepsinden önemlisi gönül adamı. O, kalpleri kazanan bir insan. Okuyan,
yazan bir ehl-i ilim.
Yüter Hoca kendisini âdeta çocuklara adamış. Daha önce çocuklarla ilgili kitaplarından
tanıyoruz. Şimdi daha önemli bir esere imza attı. Bu eser, çağdaş eğitim prensipleri ile islami
bakış açısının bir sentezinden meydana gelmiş. Aslında bu değişik gibi görünen bakış açıları
bilgili veehl-i insaf kalemlerde üst üste gelmesi muhakkaktır. Bu bilgiler günümüzün eğitim
metodlarına ters düşmeden islâmiyetin bakışıyla konuyu işlediği için ayrı bir önem arzediyor.

[Emekdar Üye]

IŞIKLI GELECEKLER İÇİN EĞİTİM...

İçinde bir ferd olarak yaşadığımız şu toplum size huzur, mutluluk, ümid ve yaşama zevki veriyor mu?
Gelecek yılları nasıl görüyor, neler tahmin ediyorsunuz?
Nesillerin, bayrak yarışında, birbirlerine bayrağı teslim edercesine sürekli ışık ve ümit dolu
yarınlara koşma gayretlerinde siz.. ey aziz insan.. kalıcı, yapıcı, üretken, verimli, etkili fikir, teklif,
görüş olarak neleri sunabiliyorsunuz?
Şu çevremizi süsleyen cıvıl cıvıl yavrularımızı kuşatacak 2000'li yıllarda, çocuklarımıza,
gençlerimize birşeyler verebiliyor muyuz?
Bu can alıcı "sualler"i sık sık kendimize sormak ve ruhlarımızı derin bir itminan'e kavuşturacak "cevaplar" vermek mecburiyetindeyiz dostlarım...
Işıklı bir istikbalde, kalkınmış, yücelmiş, gelişmiş bir Türkiye'yi özlüyorsak.. hem de
iştiyak ve hasretle özlüyorsak, muhteşem bir "çocuk yetiştirmede Seferberliği" ilân etmek
mecburiyetindeyiz.
Dünyanın en genç ülkelerinden birisi de Türkiye'dir. "Genç ülke" olmak, müthiş avantajlarla
dolu yaşamak demektir. Ama her "rahmet" in bir veya birden fazla "zahmet"le dengelendiği
şu dünyada zahmetleri ortadan kaldırıp, "rahmet"e tâlip olmak için bilgili, ahlâk ve faziletlerle donanmış, dindar, dürüst, olgun, liyakatlı bir "gençlik" kuşağı teşkil etmeliyiz diye düşünüyorum.
Bu vasıflı "gençlik" in gerçek bir ciddiyet, derinlik, kalite ve üstün bir kıymette yetiştirilmesi, olabildiğince erken yaşlardan başlayan sistemli bir "çocuk eğitimi" programının gündeme
gelmesiyle ilgilidir.
Bütün dünya milletleri, amansız bir rekabet içinde en genç, dinamik, akıllı ve olgun kadrolarla geleceklerini teminat altına almak istiyorlar. Bu hedef içinde "çocuk eğitimi", devlet ve
hükümetler seviyesinde ele alınıyor. Kapsamlı bir araştırma bu alanda bize ışık tutabilecektir.
Türkiyemizde -maalesef diyerek- çocuk eğitimi ve öğretiminin, uzun zamanlar ihmal
edildiğini, aile, çevre, okul ve medya'nın gayretleri ile biraz çocuklarımızla meşgul olduğumuzu
ama bunun kesinlikle "yetersiz" olduğunu söylemeliyiz.
"Çocuk Yetiştirilmesi" alabildiğince geniş perspektiflerden incelenmekte ve bu alanda
birçok değerli eser neşredilmiştir.
Şu anda zevkle ve saadetle okuyacağınız bu güzel bilgilerde, bu birçok değerli eserden
bir eserdir.
Takdir ve tebriklerimle şükran duygularımı sunuyorum. Daha nice böylesine güzel,
sistemli, muhtevalı eserler vermesini temenni ediyor ve Rabbim'den kendisine ve bu aziz dost
gibi gayret gösteren bütün kardeşlerime başarılar diliyorum.
Füyuzatı bol bir rühâniyet içinde, ışıklı geleceklerin sevimli kahramanlarına bilgi, ilham ve
işaretler sunan bu eserin, siz değerli okuyucumuza, âile efrâdınıza, çevrenize, eş ve dostlarınıza
da tavsiye edilerek faydalı olmasını niyaz ediyorum.
Sizlere selâm ve sevgilerimi sunuyorum. Mustafa Yazgan

[Emekdar Üye]

ÇOCUK YETİŞTİRMEDE ALTIN KURALLAR
ÖNSÖZ

Bu bilgileri yazmak emek ve çaba ister, heyecan ister, yürek ister. Anlayış, bilgilenmişlik, içtenlik, geniş bakış açısına sahiplik ister. Hele hele "çocuk" mevzuunda daha neler ister neler.
Bütün bu meziyetleri bir "kafa, kalp ve ruh"ta toplamak oldukça zor olsa gerek. Biraz da ilhi verginin, vehbiyyetin ve kesbiyyetin de rolü var tabiiki.
Böyle bir bigilere yazmaya kalkışmak ta öyle sanıldığı gibi tek bir kişinin halledebileceği, ele alabileceği,
ortaya koyabileceği ve yapabileceği şey değildir. Dolayısıyle diğer insanların yaptıkları çalışmalar,
ürettikleri eserler hatta konunun uzmanı ve oteriteler şahsiyetlerle irtibat kurmalar vs. gibi bir çok öz
kaynaklardan istifade etme cihetine gidilmesi zaruridir. Ama burada dikkat edilmesi gereken, "doğru bilgi",
"doğru kaynak" ve "doğru yol ve yöntem"lerden faydalanma cihetinin takip edilmesi ehemmiyet arzetmektedir. Buradaki inceliğe dikkat edilmesi lazımdır...
"Çocuk sevgisi" bana önce Sevgili Peygamberimden ve sonra da muhterem pederimden intikal etmiştir.
Ve bana bu iki mühim kaynaktan sirayet eden sevgi, Yüce Rabbimin bir lutfu ve inayeti sayesinde olmuştur.
Ancak bir türlü "Çocuk yetiştirilmesi" ile ilgili çalışmayı göze alamıyordum. işte böylesine "uğraşı" isteyen bir çalışma hamlesine girişmiş ve ciddi anlamda yol alıp bu gayret sürecimizi "şimdilik" tamamlamayı göze almış bulunmaktayım.
Çocuklarımızı kendilerine güvenme, sahip oldukları becerileri kullanma ve hayatları boyunca başarılı
kişiler olma yolunda onları cesaretlendirmemizin önemini çok başarılı bir şekilde açıklayan örnek kurallar
üretmek lüzumuna inanmak ve bu kuralları bilip yerli yerince kullanmak durumunda olduğumuzu asla
unutmamalıyız diye düşünüyorum.
Farklı farklı yapılanmalar ve oluşumlar içinde yaratılan insanlar da hayvanlar da bir takım şeyleri bilmeye,
hayatın şartlarına ve şekillerine göre nasıl ve ne halde hareket etmeleri gerektiğini öğrenmeye muhtaçtırlar. Zannedersiniz ki başka bir alemde eğitim görmüş gibi, kısa bir zaman diliminde hayat şartlarına ayak
uydurabilmeleri mümkündür. Yaşları ilerledikçe değişmeye, hemen sabitleşebilen refleks ve özelliklerine tanık olabilirsiniz. Bundan da anlaşılıyor ki, bilhassa insan eğitimsiz huzur yüklü yaşama sürecini yakalayamaz.
Yani insan eğitilmedikçe ne fertte, ne cemiyette ne de devlette huzur, sükun ve istikrarın bulunması söz konusu
bile olmaz.
O halde illa eğitim, eğitim, eğitim.
Kimi ne neyi?
Elbette ki öncelik ehemmiyetle insanı, insanı, insanı...
"Günümüzde milletler ve devletler; medeniyet ve hakimiyet yarışı içindedirler. Bu yarışta kullandıkları en etkili vasıta ise hiç şüphesiz ki eğitimdir. Çünkü yarının ilim ve bilim, fikir ve ahlak, san'at ve edebiyat adamları,
idarecileri, iş adamları hep bugünün çocuklarından çıkacaktır. Eğer bu gün , tembel, rüşvetci, sarhoş, hırsız, (soyguncu, vurguncu, huysuz, bilgisiz, bilinçsiz, bir hiç) ve hain insanlar varsa, bunlar dünkü çocukları ihmal edişimizdendir. Kısaca çocuklar, milletin geleceğinin güvencesidir. Onlara ne verirsek onun karşılığını görürüz..."
"Bir ağacın, nesil ve nev'ini devam ettirebilmesinde, çekirdek ve tohum ne ise, insan nesli ve nev'inin
devamında da çocuk aynı şeydir. Çocuklarını ihmal eden milletler inkıraza, onları yabancı ellere ve yabancı
kültürlere terkedenler de özlerini kaybetmeye mahkumdurlar."
"Şu söz ne kadar manidar geldi bana. Derin derin düşünmeye sevketti beni ve işte bu söz gibi nice sözler iç alemimdeki oluşumları başkalarıyla da paylaşma ihtiyacını hissettirdi bende ve metafizik bir gerilimle bu mütavazi çalışmayı üretebilme ve hayata geçirebilme azmini ve cehdini yükledi bana."
Siz sevgili okuyucularımı daha fazla sabırsızlaştırmadan hemen eserle başbaşa bırakırken;
Bu eserin ilk hayat tohumunu atabilme vesile olan aziz dostum İsmet Temur beyefendiye,
Bu eserimi satır satır, didik, didik inceleme, tetkik ve tahkik etme zahmetine bulunarak takdim yazılarını
bizden esirgemeyen çok sevgili büyüklerim, Doç. Dr. Sefa Saygılı, Doç. Dr.Osman Sezgin ve Mustafa Yazgan beyefendilere.
Olumsuz bir dünya da, olumlu çocuklar yetiştirebilmek dileğiyle...
Hoş olun, hoşcakalın...
Geniş ufuklu, aydınlık soluklu, ışık yüklü, umut dolu, sağlıklı, mutlu ve müreffeh, verimli ve uyumlu gelecek kuşakların yetiştirilebilmesinde bu eserin, topyekun anne ve babaların, eğitimci ve insan emekçilerin eline,
diline ve yüreğine, kafa ve kalp iklimine yararlı ve yardımcı olmasını bütün ruh-u canımla diliyorum.

[Emekdar Üye]

GİRİŞ

Çocuk, çevrenin eseridir. Bu çevre; başta anne-baba olmak üzere aile, akraba, arkadaş, komşu,
sokak, mahalle, okul, çarşı-pazar, iş, yazılı, sözlü ve görüntülü yayın organlarına kadar genişletilebilir.
Çünkü insanoğlu, hele de çocuklar çevrelerinde olup bitenlerden mutlaka tesir alırlar.
Sayılamayacak kadar çok olan bu faktörlerin etkisi ile çocukta bir şahsiyet oluşur.
Bu sebeple çocuğun iyi yetişmesi için yakın ve uzak çevrenin elden geldiği kadar iyi düzenlenmesi gerekir. Burada en büyük görev anne-babaya düşmektedir.
Çocuk, aldığı tesirleri taklitle işe başlar. Gördüklerini, duyduklarını, iyi-kötü ayırma yapmadan,
süzgeçten geçirmeden taklit eder. Taklit ettiği ilk insanlar da anne-baba ve evdeki diğer yakınlardır.
Bu sebeple bu devrede çocuğa bir şeyler anlatmaktan ziyade güzel örnek olmak, iyi davranışlar
göstermek gerekir.
Çocuğuna zaman ayırmayan, kendisi süslenip donanırken, komşularıyla, arkadaşlarıyla çay
partilerine takılırken, dedi-kodu ve boş şeylerle vakit öldürürken, yavrusunu ihmal eden bir annenin
"iyi bir anne" olduğu düşünülemez. Kısa yoldan köşe dönmeyi düşünen, işten, eğlenceden,
geziptozmadan evine, çoluk-çocuğuna vakit ayırmayan bir babanın da "iyi bir baba" olduğu söylenemez.
Çocuğun kendisi bilmesi, şahsiyet kazanması için "çocukluk çağı"nı anne ve babanın yakın ve
sıcak ilgisiyle geçirmesi gerekmektedir.
Her anne-babanın gönlünde hayırlı evlatlar yetiştirmek vardır. Aslında çocuklar anne ve babasına nankörlük ve ihanette bulunmazlar. Anneler ve babalar çocuklarına ne vermişlerse onu alırlar.
Yani "ne ektilerse onu biçmek" durumundadırlar.
Bağrı yanık, gönlü açık anne ve babalar çocuklarından ayrı bir zaman dilimini geçirmeyi
düşünemezler. Onların cıvıltıları, onların ses ve nağmeleri, seda ve nidaları, heyecan ve oyunları,
hal, hareket ve tav?rları sanki birer musıki yansımaları gibidir. Aksine büyük bir zevk ve heyecan,
büyük bir neşe ve haz duyulmalıdır.
Çocukların ruhsal gelişmelerini, anne şevkatiyle, baba himayesi ile, aile muhabbetiyle, okul
neşesiyle sağlamak mümkündür.
Dengesi bozuk, ruhi bunalımlara sürüklenmiş çocuklar genellikle, cani anlayışlı, vahşi yapılı,
manevi çöküntüye uğramış aile ortamlarında yetişmiıtir.
Gayemiz insanlara faydalı olmak. Hedefimiz mutlu aileler kurmak ve o yuvalardan geleceğin
aydınlık mimarları olacak çocukların yetişmesidir.
Öyleyse;
Haydin devletçe ve milletçe, her fert, her anne, her baba, ve her "mes'ul insan" kolları ve
paçaları sıvayarak böylesine kudsi bir işe başlayalım.
Bu duygu ve düşünce ufku etrafında kendi "küçük dünyaları"nda, yarının "büyük dünyaları"nı
kurabilenlere ve yine yarının "büyük dünyaları"nı kurabilenlere ve yine yarının "büyük kafaları"nı
yetiştirebilenlere ne mutlu... Dünü anlayıp, bugünü idrak edip, yarından ümitlenip "dirilişin gerçek
muştuları'nı soluklayabilenlere ne mutlu... "yarınlar bizimdir" diyebilenlere...

[Emekdar Üye]

İNSAN NEDİR ?
İnsan: Lügat alimlerince bu kelimenin aslının "ins" kökünden geldiği belirtilmektedir.
Kamus'ta da unutmak manasında "nisyan" kelimesinden geldiği zikredilmektedir.
İnsan: hayvanlardan ve diğer canlı mahlüklardan farklı yaratılmıştır. "Eşref-i mahlükat"tır yani.
Akıl, iman, vicdan, irade, düşünce meleke ve vasıflarına sahiptir.
İnsan Cenab-ı Hakk'ın en mükemmel vemükerrem, en mübarek ve en muazzez varlığıdır. İlahi ni'metleri çok çabucak unutma özelliği olması hasebiyle "insan" (yani unutkan) denilmiş insana"...
"İnsan bir başka tanımıyla; ruh ve beden bütününden oluşan, benlik şuuruna sahip, akıl, duygu ve arzu karışımı, konuşma ve iş yapma becerisi olan en üstün canlı varlık."
İnsanın varlık yapısı, birbirinden ayrılmayan iki temel unsurdan oluşmuştur. Birincisi "beden" dir ki, bunun aslı topraktır (Al-i İmran 3/59, Rum, 30/20, Fatır, 35/11) Allah'ın takdir ve yaratmasıyla çamur haline getirilen toprağın, çeşitli safhalardan ve işlemlerden geçirilerek belli bir kıvama ulaşması sonucunda ilk insanın bedeni ortaya çıkmıştır.
(En'am 6/2, A'raf 7/12, Secde, 32/-8, 71, Hicr 15/26, 28, 33, Sad 38/71)
İnsan ile âlem arasında da böyle bir benzerlik bağına tanık olmaktayız. Binaenaleyh "insan küçük bir âlem, âlem büyük bir insandır" denilmiştir. Ancak insan kendisinin dışındaki bütün varlıklardan farklı özelliklerle donatılarak yaratılmıştır. Çünkü Allah Ona kendi ruhundan üflemiştir. (Secde 32/72, Hicr 15/29, Sad 38/72)
İslam anlayışına göre, âlemin asıl yaratılış sebebi insandır. İnsanın kainattaki tüm varlıklar arasında
seçkin ve üstün bir yeri vardır (İsra 17/70). Allah insanın dışındaki bütün yarattıkları ona yardımcı kılmıştır.
İnsan akıl planında melekleşme sürecine girebilen, nefis planında iblisleşebilen acaib bir varlıktır aynı zamanda.
İşte böylesine farklı boyut ve buudları olan, bu kutlu, en şerefli varlık, kendi kemal ve cemal sıfatlarını ancak "aile ocağı" hayatıyla "hayat ve necat bulması" özelliği ve güzelliği de vardır.
Onun için "anne, baba, çocuk" üçlüsü "insan" denen tarifi, tanımı, mahiyeti, maddi-manevi yapısı
ve her yönü itibariyle bu yüce mahlukun okunması, bilinmesi öyle kolay olamamaktadır.
Netice itibariyle insanı şu 21. yüzyıla girdiğimiz şu günlerde daha henüz tamı t----- anlamış, çözmüş, idrak etmiş,
bilmiş değiliz ve değiller... İnsanı tam tanıyabileceğimiz o ince ve nazenin günlere şimdiden merhaba...

[Emekdar Üye]

ÇOCUK NEDİR?

Çocuk, gönüllerin meyvesi, ruhların sevgilisi, yurdun-yuvanın nur yüzlü meleği, anne ve babanın ise göz nuru,
gönül neşesidir.
Çocuğun en güzel tarifini, Hz. Peygamber (s.a.v.) şöyle yapıyor: "Çocuklar yeryüzünde gezen çiğerlerimizdir."
(M. Arif, 1001 Hadis; 640 no'lu H.)
Çocuk Cenab-ı Hakk'ın kullarına nazlı bir hediyesi, güzide bir emaneti ve kudsi bir vediasıdır.
Çocuk, safiyetin sembolü, iyilikler, ihsanlar ve lütufların mazharıdır.
"Dünya, bizim ebedi âleme geçişimizi sağlayan bir köprüdür. Hayat, bir çok imtihanlarla doludur. İmtihan unsurlarından birisi sayılan çocukların ise, hayatımızda ayrı bir yeri vardır. Evet, insan için tamamen farklı bir nimet
ve aynı zamanda tamamen farklı bir imtihandır çocuklar.
Çocuk kimin emanetidir?
Elbette ki çocuk, Allah'ın insana vermiş olduğu bir emanettir. Şayet ona iyi bakılır, terbiyesi iyi verilir ve faydalı bir insan olarak yetiştirilirse; imtihan kazanılmış olur. Ancak, insan, sadece nefsaniyeti adına ve kendisinden bir parça
olması mülahazasıyla ona bakar ve bundan zevk duyarken de Allah'a sunması gereken sevgiyi tamamen çocuğa sevkederse; "bir kalpte iki Sultan olmaz" düsturunca, imtihan kaybetmiş sayılır.
Bir ayet-i kerimede, dünya malı da çocuklarla birlikte imtihan vesilesi olarak zikredilmiştir.
"Mallarınız ve çocuklarınız bir fitne (imtihan)'dır. Allah onlarla sizi imtihan etmektedir. Allah ise, işte büyük ödül O'nun yanındadır.(Kim Allah sevgisini mal ve evlat sevgisinden üstün tutarsa o, Allah'ın yanında mükafata erişir."
(Teğabün suresi, 64/15).
Bu ayetin ifade ettiği hakikate göre herşeyde Allah'ın rızasını aramak ve O'na yönelmek; diğer şeyleri de tali olarak kabullenmek icab etmektedir. Yalnız böyle bir davranış, dünyayı ve evlad-ü iyali tamamen terketme demek değildir. Bilakis bütün bunlara, onların sahibi adına, tam anlamıyla sahip çıkmak bir ibadettir. Bu açıdan insan, kendisini bir emanetçi gibi görebilir. Bu itibarla da, Allah'ın kendisine emanet olarak verdiği diğer nimetlerle birlikte evlad-ü iyale de sahip çıkmalı ve kendisine verilen bu emanete hiyanet etmemelidir." (28.01.1996; Akademi sayfas? / Zaman gazetesi).
Dünyanın her yerinde çocuklar birbirine benzer. Fakat anne ve babaları, yakınları, çevrenin kültürel farklılıkları
onları birbirinden ayırır.
Çocuklar, doğdukları ve yetiştikleri çevreye göre farklı örf-adet, inanış, giyim, kuşam, iyi, kötü,
doğru, yanlış, güzel, çirkin gibi değer yargılarına sahip olurlar.
Çocuk başıboş bırakılmamalı ve yanlış telkinlere terkedilmemelidir. Aksi halde iş işten geçmiş
olabilir.
Fena terbiyeye maruz kalan bir çocuk, bu durumların tahripkâr tesirlerini ömrü boyunca hisseder.
Çocuk bugünün küçüğü, yarının büyüğüdür. Çocuk her milletin geleceğidir. Çocuk yarınların teminatıdır,
güvencesidir.
Annelerin, babaların gelecekleri iyi ve faydalı çocuk yetiştirmeleri ile teminat altına alınır.
Ağacın nesli ve nev'inin devamı çekirdeği ve tohumu ile mümkün olduğu gibi, insanın neslinin ve türünün devamı da ancak çocuk ile mümkündür.
Milletlerin zeval bulmaması, çocuklarını yabancı ellere ve yabancı kültürlerle terketmemeğe ve onların özlerini korumaya bağlıdır.
Çocuklar asla küçük görülmemelidirler. Onlar katiyyetle hafife alınmamalıdırlar. Çünkü çocuklar millet hayatı için
en mühim unsurdurlar.

[Emekdar Üye]

Çocuk ve çocuk yetiitirilmesi üzerine Kur'an'dan bazı ayetler

"- Ey Rabbimiz, Bizi sana boyun eğenlerden kıl, neslimizden de sana itaat eden bir ümmet çıkar, bize ibadet usullerini göster, tevbemizi kabul et; zira, tevbeleri çokça kabul eden, çok merhametli olan ancak sensin." (Bakara: 128)
"- Rabbim. Beni ve zürriyetimi namaz kılanlardan eyle. Rabbimiz Duamı kabul buyur. Rabbimiz. Hesap görülecek günde, beni annemi, babamı ve inananları bağışla." (İbrahim: 40)
"- Cennetliklerin etrafında daima taze kalan çocuklar dolaşır ki, sen onları gördüğün zaman saçılmış birer inci sanırsın." (insan: 19)
"- Ey iman edenler. Kendinizi ve çoluk çocuğunuzu yakıtı insanlar ve taşlar olan cehennem ateşinden koruyun." (Tahrim: 6)
"- Çocuklar dünya hayatının süsüdür." (Kehf: 46)
"- Aile fertlerine namazı emret ve kendin de ona devam et." (Ta-Ha: 132)
"Ey iman edenler, eşlerinizden ve çocuklarınızdan size düşman olanlar vardır. (İyi yetiştirmek suretiyle) Onlardan sakının." (Et-Teğabün: 14)
"- Hani bir vakit Lokman oğluna öğüt verecek dedi ki: Oğulcağızım, sakın Allaha'a ortak koşma.
Çünkü ortak koşmak şüphesiz ki büyük bir haksızlıktır." (Lokman Suresi: 20)
"- Yoksulluk endişesiyle çocuklarınızı öldürmeyin; onlara ve size biz rızık veririz. Şüphesiz onları öldürmek büyük
bir hata (suç ve günah) tır." (17/31)
"- İnkarcılara malları da, evlatları da Allah'a karşı hiçbir fayda sağlamıyacaktır." (Al-i İmran:116)
"- Göklerin ve yerin mülkü Allah'ındır. O dilediğini yaratır; dilediğine kız çocukları, dilediğine de erkek çocukları bahşeder. Veya onları hem erkek hem de kız çocukları olmak üzere çift verir.
Dilediğini de kısır yapar. O her şeyi bilendir. Ve her şeye gücü yetendir." (Şura: 49-50)
"- Kadınlarınız sizin (evlat yetiştiren) tarlalarınızdır. O halde tarlalarınıza dilediğiniz gibi gelip,
kendiniz için önden (iyi ameller) gönderin (Hayırlı evlatlar yetiştirin.)" (Bakara: 223).
"- Sizi ana karnında istediği gibi tasvir eden (Şekillendiren) O'dur. Kendisinden başka ilah olmayan O, Azizdir, Hakimdir." (Al-i İmran: 6).
"- Ne malları, ne de evlatları kafirleri Allah'ın azabından kurtarmaz." (Al-i İmran: 10)
"- Orada, Zekeriya dua edip: "Yarabbi bana senin tarafından temiz bir zürriyet ihsan et. Sen duayı işitirsin." dedi." (Al-i İmran: 38).