Affet Allah ı m

MERVE DEMİR · 10 Ağustos 2007, 23:08

Affet Allah ı m

Affeder misn Allah'im?
Tüm mahcubiyetimi alsam yanima
Biraz da utanc duyarak kapina
Gelsem affeder misin Allah´im ?..

Gözlerim dolu yaslarla
Günahlarimin verdigi pismanlikla
Ama beni affedecegin umuduyla
Gelsem beni affeder misin Allah´im ?..

Verecegim hesabin korkusuyla
Benden geriye kalmis günahlarin tortusuyla
Ama Rabbim sana duydugum büyük askla
Gelsem beni affeder misin Allah´im ?..

Hatalarimi bilsem de bas koydum yoluna
Sen cok affedicisin bagislayicisin ama
Benim de günahlarim cok fazla
Böyle iken Gelsem kapina affeder misin Allah´im?..

Belki yüzüm yok gelmeye
Ama baska yerim yok gitmeye
Kalbimde ki sonsuz sevgimle
Gelsem beni affeder misin Allah´im ?.."

AFFET ALLAH IM !! AFFET ALLAH IM !!! AFFET BİZLERİ

serpil · 30 Eylül 2007, 01:32

DUALAR NEDEN KABUL OLMAZ?

İbrahim bin Edhem bir gün Basra çarşısında gezerken halk başına toplandı ve “Bana duâ edin icabet edeyim” meâlindeki âyet-i celileyi sordular ve: “Biz Allah'a dua ediyoruz. Fakat müstecap olmuyor. Acaba neden?” diye yakındılar.
Dedi ki: Kalbiniz on şeyden ölmüştür:

1) Allah'ı tanırsınız, ama hakkını edâ etmezsiniz.

2) Allah'ın kitabını okursunuz, ama onunla amel etmezsiniz.

3) İblis'in düşmanlığını iddia edersiniz, ama ona tâbi olursunuz.

4) Resûlullah'ın sevgisini iddia edersiniz, ama onun izini ve sünnetini terk edersiniz.

5) Cennetin sevgisini iddia edersiniz, ama onun için amel etmezsiniz.

6) Cehennem korkusunu iddia edersiniz, ama günahlardan çekinmezsiniz.

7) Ölümün hak olduğunu iddia edersiniz, ama onun için hazırlanmazsınız.

8) Başkalarının ayıbları ile meşgul olursunuz amma kendi ayıplarınızı terk etmezsiniz.

9) Allah’ın verdiği rızkı yersiniz, ama Allah'a şükür etmezsiniz.

10) Ölülerinizi gömersiniz, ama onlardan ibret almazsınız.
[/HIGHLIGHT]

serpil · 30 Eylül 2007, 01:41

DUANIN GÜCÜ

Şükran Duymak da bir yaklaşım tarzıdır ve bizim müteşekkir olacak o denli çok şeyimiz var ki. Loise Redden isimli çok fakir giyimli bir kadın yüzünde bir hüzünle bir manava girer. Dükkan sahibine mahcup bir şekilde yaklaşır. Kocasının çok hasta olduğunu, çalışamaz duruma düştüğünü ve yedi çocuğu ile birlikte aç kaldıklarını ve yiyeceğe ihtiyaçları olduğunu söyler. John Longhouse isimli manav ona ters bir şekilde bakarak derhal dükkanını terk etmesini ister. Kadın ailesinin ihtiyaçlarını düşünerek, lütfen efendim der, paramız olur olmaz getirip borcumu ödeyeceğim.
John kendisine bir kredi açamayacağını çünkü onun eski bir müşterisi olmadığını, kendisinde bir hesabının bulunmadığını söyler. O sırada dükkanın dışında bekleyen bir müşteri ikisinin arasında devam eden bu konuşmayı dinlemektedir. İçere girerek Johna yaklaşır ve ben o kadının almak istediklerine kefilim der. Ailesinin ihtiyacı olan şeyleri ona ver. Bunun üzerine manav çok isteksiz bir şekilde kadına döner ve bir alış veriş listen var mıydı diye sorar. Louise "Evet efendim" der.
"Tamam" der manav. Şimdi onu terazinin şu kefesine koy, onun ağırlığınca diğer kefeye istediklerinden koyacağım.!" Louise bir an duraksar, sonra başını önüne eğer ve çantasını açarak üzerine bir şeyler karalanmış bir kağıt parçasını çıkartır ve manavın kendisine gösterdiği kefeye özenle bırakırken başı hala öne eğiktir. Manavın ve diğer müşterinin gözleri terazinin kefesine dikilirken hayretle büyümüştür. Manav müşteriye dönerek, kısık bir sesle, "İnanamıyorum" der. İnanılacak gibi değildi. Müşteri manava gülerken manav çoktan diğer kefeye eline geçeni doldurmaya başlamıştır ama nafile, diğer kefeyi yerinden bile kıpırdatamamıştır.
Terazinin kefesi artık üzerindekileri almayacak kadar doldurduğunda çaresiz hepsini bir torbaya doldurarak kadına verir.

Şaşkınlıkla üzerinde bir şeyler çiziktirilmiş kağıdı eline alır ve okur. Bir de bakar ki orda bir alış veriş listesi yoktur. Sadece bir dua yazılıdır.
"Tanrım neye ihtiyacım olduğunu sen bilirsin, kendimi senin ellerine teslim ediyorum."

Manav taş gibi bir sessizliğe bürünmüştür. Loise kendisine teşekkür ederek dükkandan ayrılır. Müşteri Johnun eline bir elli dolarlık tutuştururken, her kuruşuna değdi, der.

Daha sonra John Longhouse terazisinin kefelerinin kırılmış olduğunu görür. Bu nedenle duanın ne kadar ağır çektiğini sadece Tanrı bilir.

DUA BİZİM İÇİN HİÇBİR MALİYETİ OLMAYAN BEDAVA BİR HEDİYEDİR.

süperteklif · 30 Eylül 2007, 02:18

Adamın biri kendisini hesaba çeker. Ömrünü hesapladığında, altmış yaşında olduğunu, altmış yılda kaç gün olduğunu hesaplayınca da, 21900 gün ettiğini görünce, feryat edip ağlamaya başlar ve ;
- Her gün bir tek günah işlesem, bu kadar sayı ile ben Allah'ın huzuruna nasıl çıkarım? der ve korkusundan düşüp bayılır. Ayıldığında tekrar aklına gelir ve yine bayılır. Etrafında bulunanlar ona uyandırmaya çalıştıklarında öldüğünü görürler.

Not : Bizler her gün kim bilir kaç kez günah işliyoruz. Acaba sonumuz ne olacak? Allah bizi affetsin.Düşünsenize elli atmış yıllık hayatınızdaki ahvalimize ya ebediyyen cehennemdeyiz ya da cennette.Buna inanmayanlara zaten sözümüz olamaz ama inandığı halde hala dünya sevdası ile kalbimizi avutuyorsak ne kadar ahmak insanlarız.Yarın ahirette çok pişman olacağız, neden dünyada iken bu kadar açık olmasına rağmen her şey dikkat etmedim diye.Sağ omzumuzda sevap meleği sol omuzumuzda da günah meleği bir an bile bizden ayrılmazken ve şahdamarımızdan bile yakınken bize Yüce Yaratanımız hala gafletteyiz ya...

Seyyid · 03 Kasım 2008, 06:54

Gönlümü bağladım sana
kül olmuşum yana yana
aşkın ile duram divana
ALLAHIM SEN AFFEYLE BENİ

Huzuruna nasıl varam
el bağlayıp divan duram
Terliyorum buram buram
ALLAHIM SEN AFFEYLE BENİ

Hüseyin aşkınla yandı
Yanarak küllere döndü
Korkudan sararıp soldu
ALLAHIM SEN AFFEYLE BENİ

Seyyid · 10 Kasım 2008, 13:54

Salih kullarin yanina ekle beni