Hikaye şöyle başlıyordu,

Bir tesadüf eseri karşılaşıp,

Hiç bir şeyin değilken ,

Her şeyin olması..!!

Anlatırken ağlarım diye

Anlatamadıklarım var...

Ve Anlıyor ki insan,

Değer vermek ,

Sadece matamatikte işe yarıyor ...!!

Dinlerken...
Sana geldiğim şarkılar var...!!

Yine bir yalnızlık çöker yüreğime
Kalbim buruk çekilirim sensizliğe
Gözyaşları iner sessiz kirpiklere
İçim o kadar özleminle dolmuş ki
Gözyaşı damlasında seni ararım..

İnce hesaplara bir türlü ermedi aklım..
Kırıldığım da işime geldiği gibi değil ,
İçimden geldiği gibi davranırım..
Bazen eser yağar gürlerim ama
Çok geçmez
Yağmur gibi dinerim ...
Ah bu çocuk yanım
Hep kendime çelme taktım
Başkalarının önünde taş görsem
Düşmesinler diye aldım kenara attım...
İyi niyetli olmak
Hem cezam oldu hem mükâfatım...!