YitikSevda Üyemizden Alıntı

Namzet kardeşim

1:İnsanlara yaklaşım tarzınız (tebliğci olarak)

genelde ön yargısız iyi niyetle yaklaşırım kolay kolay kimseyi dışlamam kimseyle fazla tartışmam yapıcı bir üslupla yaklaşırım.

2:Ümmeti Muhammed neden birlikteliği sağlıyamıyor

ümmeti muhammed'in bir sağlıyamamaların en büyük sebebi benciliktir ben davası güdenlerdir her cemaat benim yolum doğrudur her önder bana tabi olsunlar kavgasını veriyor ümmetin içine en büyük fitneyi koyanlar hz osmanın yumuşak huylu oluşundan büyük derece de istifade ettiler süreç bugüne kadar çeşitlie elerde ve çeşitli şekillerde işledi bugün hangi cemaatle karşılaşırsan kendisine davet ediyor temelde davetler cemaatlere yapılıyor oysa temelde davet Allah ve resulüne olmalıdır hal böyle olunca herkes benim cemaatim hak hezeyanına giriyor ve bu sebeple ümmet içinde birlik sağlanamıyor.
3:Peygamber efendimiz kimseyi reddetmemiş iken bu asırda tekfir etmek neden kolay bir hal almış

son zamanlarda geçmiş dönemde ümmetin geçirdiği bir hastalık yine yine ümmetin evlatları üzerinden ümmete bulaştırılmaya çalışılıyor.

"Ey iman edenler! Allah yolunda sefere çıktığınız zaman, gerekli araştırmayı yapın. Size selâm veren kimseye, dünya hayatının geçici menfaatine (ganimete) göz dikerek, "Sen mü'min değilsin" demeyin. Allah katında pek çok ganimetler vardır. Daha önce siz de öyle idiniz de Allah size lütufta bulundu (müslüman oldunuz). Onun için iyice araştırın. Çünkü Allah yaptıklarınızdan hakkıyla haberdardır.’’ (Nisa/94)


burada esas olan hiç bir şekilde dünya görüşü veya dünya metaı için müslümanların tekfir edilmesi dinden dışlanmasının islamca bir tavır olmadığını beyandır.
biz ayetlere baktığımızda anlamamız gereken şudur her kim olursa olsun müslüman olduğunu söyleyen ve islamın hükümlerine aşikarane bir savaş açılmadıkça onu tekfir etmemiz ve onu dışlamamız doğru değildir.

mesela bu konuda bir kaç anekdot.
İmam Ebu Hamid Gazali diyor ki;

"Tekfir tıpkı kölelik ve özgürlük gibi şeri bir konudur, eğer manası kanının mubah olması ve cehennemde ebedi kalması ise bu konuda verilecek hükmün ya nassa ya da nasdan çıkarılmış hükme dayanıyor olması lazım.’’ (Fasil Et Tefarruk beynel İslam ve Zenadika/128.147.157)

Şeyh ül İslam İbni Teymiye diyor ki;

‘’Küfür şeri bir konudur ve hükmü şeriat sahibine aittir. Elbette akıl doğruyu ve yanlışı ayırt edebilme kabiliyetine sahiptir. Fakat insanın akli olarak hata ettiği her şeyin küfür değildir. Aynı şekilde insanın aklen doğru bildiği şeyin şeran bilinmesi gerekmez.’’ (Dera et Tearuz/1-242,Muhtasaru savaik el Mursele/2-421,Savaik el Muhrika Li İbni Hacer Heytemi/78)

‘’Bu nedenle Ehli Sünnet kendi muhaliflerini onlar kendilerini tekfir etse dahi tekfir edemez. Zira Tekfir şeri bir konudur ve burada insan bireysel olarak karşısındakini cezalandıramaz. Mesela birisi sana iftira atsa ya da senin mahreminle zina etse, sen buna karşılık ona iftira atamaya da onun mahremiyle zina edemezsin. Zina ve iftira Allah’ın haram ettiği şeylerdir. Tekfir ise sadece Allah ve Resulünün tekfir ettiği kişiler için mümkündür. (Menahic üs Sünne/5-244)

İbni Vezir diyor ki;

"Tekfir edebilmek için gerekli delil semi delildir akli delil olmaz. Ve bunun böyle olduğu konusunda tartışma yoktur.’’ (El Avasım vel Kavasım/4-178,179)
sonuç olarak tekfir etmek islami bir bakış açısı değil cehaletin bir ürünüdür bu gibi durumlarada tekfircilerden kaçmak lazımdır.


Örnekler ile verirseniz teşekkürler.

ben teşekkür ederim.