Geç git yanımdan Rüveyda.. /İbrahim İnecik

[İBRAHİM İNECİK]

Geç git yanımdan Rüveyda.. /İbrahim İnecik

Kariye 'de oturup; kendimle muhabbet ediyorum...
Metro'dan çıkarken .. Merdivenlerden ''Sen'' gibi biri çıktı karşıma..
Afalladım.. Karnıma ağrılar girdi.. Tuhaf bir hale büründüm..
Bunca zaman sonra .. Bi benzerin bile beni halden hale sokuyorsa..
Karşıma ''Sen' çıktığında .. Kim bilir nice olur halim..
Sanırım kalbim dayanmaz buna..
İyisi mi .. hiç bir köşeden çıkma karşıma.. Hiç bir otobüste rastlaşmayalım.. Sakın Kariye'ye gelme..
Neyse...
ayine-i Ruh'um Kendinden bezmiş bu gece..
Hava güzel.. Gökte yıldızlar..
Kendime bir Kuşburnu söyledim...
Yudumluyorum .. Ayrılık Zehrini Yudumlarcasına...

Geç git yanımdan Rüveyda..
Bakışların değmesin hüzünden moraran parmak uçlarıma..
Seni yazıyorum yine ..
nakşediyorum çehreni Şems misali ;
Ay'a.. Yıldızlara.. Kainata...
Bir ben Okuyorum seni ..bir ben hissediyorum..
İntihar süsü verilmiş ölümler dolaşıyor damarlarımda..
Karşımda Manasız tümleçlerden yoğrulmuş ;
Acılar kenti ..
Bak sokaklar boş.. evlerin lambaları sönük..
daha fazla geç kalma...
Kent suskulara gömülmüşken.. Sende durma yanı başımda...
Geç git hadi..
Parmaklarım sızlıyor zaten..
bir de Gözlerinle uğraştırma...

[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]