Ben& ben

[MERVE DEMİR]

Ben& ben

Namazım geçiyor…
İçimde bir “ben” var durmaksızın bana geçmekte olan namazımı hatırlatan, kılmam gerektiğini telkin eden,beni sürekli uyaran bir “ben”…
Oysa içimde bir “ben” daha var.O da diğer “ben”i unutturmaya çalışan,aklımı başka düşüncelere çekerek beni oyalamaya çalışan “ben”.Bunların ikisi de “ben”im,ikisi de benim düşüncelerim.Birinin doğruluğundan kesin eminim,oysa hep diğerinin güdümündeyim.Bile bile nasıl yenik düşüyorum “bana”.Oysa nasıl pişman oluyorum daha sonra.
Nasıl geçtin namazım?
Nasıl dinlemek istemedim seni ben?
Nasıl Rabbim ile buluşmaktan alıkoydun beni ben? Şimdi o kadar huzursuzum, o kadar pişmanım ki, o kadar pişmanım ki; her zaman olduğu gibi…
Madem bu kadar üzülüyorum neden dinliyorum beni?
Her insan kendine zarar verir miymiş böyle acımasızca?
Nasıl unutturmayı başarıyorsun böyle kurnazca?
Ya da nasıl unutabiliyorum böyle aptalca?
Oysa Rabbim günde beş defa “hayyal es salah” , “hayal-el felah” diyerek hatırlatıyor ve çağırıyor beni,mümin ve kafiri ayıran yegane unsur namaza. Hem içimdeki “ben” de hatırlatıyor bunu. Ah diğer “ben”! Ah sen olmasan Rabbimle kavuşmamı kimse engelleyemeyecek. Ben unuttukça nasıl seviniyorsundur için için. Ben acı çekince sen de hissediyor musun? Hissetmen gerek içimdeysen şayet. Şayet hissetmiyorsan, sen zaten “ben” değilsin,olamazsın
.O zaman sen nesin söyler misin?
Neden benimlesin,neden uğraşıyorsun benimle?
Ne olursan ol başa çıkabilmeliyim seninle . Seni yenmeli, mağlup etmeliyim seni. Ama sen güçlüsün, hem de çok. Doğru olduğunu bildiğim şeyleri yapmamı engelleyebildiğine göre.
Oysa Rabbimden bu kadar eminken, namaz kılmamak bu kadar huzursuzluk veriyorken ben nasıl uyarım o sese? O ulvi sese kulaklarımı tıkayan, o davete icabet etmemi engelleyen, o mukaddes görevden beni alıkoyan hangi vicdansız ? Oysa ne kadar huzurluyum Rabbimle buluştuğum an. Ne kadar mutluyum Rabbimi düşündüğüm an…
Rabbim , ne olur beni senden,bu mukaddes görevimi ifa etmekten alıkoyma. Beni bana karşı yenik düşürme .Bana güç ver.Bana hidayet ver ve bir daha delalete düşmemi nasip etme.İrademi kuvvetlendir. Biliyorum en doğru yol senin yolun. Beni bile bile bu yoldan saptıracak gaflete düşürme. Bana iman kuvveti ver Allah’ım.Öyle büyük bir sevgi ver ki ; senden uzaklaşmayayım Mevlam. Senden uzaklaştığım gün dünya ve ahretim zindan olur.
Rabbim beni senin sevdiklerinle haşreyle. Amin…