ahh ölüm
 

acılar acı değilmiş
ayrılıklar ayrılık...
toprağın altına girince anladım
elimden bir şey gelmiyor artık. beğenilmek için giyindim,kuşandım
insan içinde gayrete geldim,yalnızken üşendim
bitişik mezarımındakinin kefeni yırtık
o cenneti seyrediyor ben cehennemi...
herkes bana boyun eğerdi
ayaklarım toprağı titretir
başım buluta değerdi
yumuşak yataklar sardı beni hep
sıcak kucaklar...
nerde makam sahibi var onu tanırdım
kendimi önemli biri sanırdım
bana herşeyi verenden,herşeyi kıskanırdım
burası öyle bir yerki:
sıfatlar servetler bela oluyor
münker nekir"in kaşları çatık
geri dönmek istiyorum,geri dönmek
elimden bir şey gelmiyor artık...
vallahi benden şanslıdır
karadan "su" diye zıplayan balık
defterim soldan verildi
elimden bir şey gelmiyor artık...
yılları on yılları su gibi harcadım
bilebilseydim ahh...
saniyenin nabzını tutardı
yoksulun ayaklarına kapanır
alimin eşiğinde yatardım...
rabbin kim? dediler dilim dolaştı,
taş taş üstünde bırakmazdım dünyada
son pişmanlık,son hıçkırık
elimden birşey gelmiyor artık...
omuzları üzerinde getirenler,
mezarımın başında oturanlar gitti işte,
koynunda uyuduğumun muhabbeti
okşayarak büyüttüğümün hasreti bitti işte...
orada ormanlarım,bahçelerim vardı
hani burda ağacım,
eyy kapımdan eli boş dönenler:
zebaniler bekliyor yüzü asık,
duanıza şiddetle muhtacım ,
elimden bir şey gelmiyor artık...
acılar acı değilmiş,
ayrılıklar ayrılık...
son nefesten sonra anladım,
elimden birşey gelmiyor artık....

Cvp: ahh ölüm
 

Cvp: ahh ölüm
 

Bazıları

ölüm, ölüm dediğin nedir ki; der,

bilmezlerki ölüm dünyadaki herşeyden daha gerçek.

Bazıları

ölümden çok korkar ve bir gün daha geçince

acı sona bir gün daha yaklaştıklarını düzünürler.

Bazıları

ölümü vuslat olarak görürler. iskilipli Atıf hoca gibi

darağacı önünde kuruludur ancak yine de susar.

Hasretin bir an önce bitmesini SEVGİLİYE kavuşmayı isterler.

Rabbim cümlemizin ölüm gününü vuslat günü eylesin.

amin

Cvp: ahh ölüm
 

"Lezzetleri acılaştıran ve yıkan ölümü çokça hatırlayın." (Hadis-i Şerif)

Sayenizde ölümü bir kez daha hatırladık.Allah razı ola...

Cvp: ahh ölüm
 

Ansizin bir sey oldu bana.
issiz bir sessizlik oldu.
gözlerim kapali sanki.
hareket etmiyorum.
konusmuyorum.
suskunum.
zifiri bir karanlik alabildigine.
zindan karasindan daha kara.
katran rengi mi desem?
tarifsiz bir karanlik...

Nasilda hemen duyuldu? ...(!)
örtülmüs üstüme beyaz bir kefen.
mor güllerin o tatli rengini almis dudaklarim,
suskun.
tenim sanki gecelerdeki ay gibi!
Akisleniyor evrenin sevgilisi cobanyildizi,nin muhtesem rengi her yerimde!
ve herkes agliyor bana,basimda.
öyle an ki o an...
sanki figanlar her makamda besteleniyor
deste deste hüzün kederli yüzlerde.
kötülüklerim unutulmus o an,
herkes iyiliklerimden bahsediyor.
bütün gözler oluk oluk akiyor...
'oysa ben aglamaya utanirdim! '
simdi bana agliyor bu millet.
aglama demek istiyorum,diyemiyorum...
...yikaniyorum
...el üstündeyim
yaratildigim mis gibi topragin icindeyim.
üstümde cayir,cimen ve otlar!
gelecek icin gidenlerdenim simdi! ...

Cvp: ahh ölüm
 

KIZIMIN HAYKIRIŞI

Öldü deme
Öldü deme doktor
O kapinin arkasinda, umutlarim, yarinlarim var
Bu sevdayi yasatabilmek için, ne kahirlar çektik
Yilmadik, usanmadık
Ben o kapinin arkasinda ki mecnunun leylasıyım
Birinci yakiniyim.
Düslerim var, bes seneye sigdiramadigim.
Yanginlarim var, güz yagmurlarinin söndüremedigi,
Yeminim var
Yeminim var doktor
Bir nefes, bir nabiz,
Umut ver
Umut ver doktor
Görmüyor de gözü olayim.
Duymuyor de kulagi olayim.
Yürümüyor de ayagi olayim.
Bitkisel hayatta de,
Sokta de,
Hafizasini kaybetti de,
Kan de,
Canini ver de,
Ama öldü deme
Nereye gidiyorsun?
Yüzüme bak
Yüzüme bak doktor
Gördüm;
Gözlerinde yas var dudaklarinda titriyor.
Anladim
Anladim doktor
Aç kapıyı Süleymanım beni bekliyor

Cvp: ahh ölüm
 

Ölüm gelinceEy Azrail, gözlerim fersiz, sözlerim yersiz,
Ecelim gelir gelmez, yakaladın habersiz

Keşke birkaç yıl önce, bir haber gönderseydin,
Rüyalarıma falan bir kez giriverseydin.

Mal mülk sevdası ile dünyadan kopamadım,
Çok özür diliyorum, hazırlık yapamadım

Alamadım yanıma para pul, ne de bavul,
Uyudum horul horul, ne zil duydum, ne davul

Yaşım yetmiş olsa da, kanım hep fıkır fıkır,
Bu cümbüşlü âlemi, gönlüm nasıl bırakır?

Derler de inanmazdım, yaş yetmişse iş bitmiş,
Anlamadım bunca yıl nasıl da geçip gitmiş

Lütfen birazcık bekle, sana yalvarıyorum,
Eceli tehir için, bir çare arıyorum

Yıkıldı hep düşlerim, yarım kaldı işlerim,
Altından olacaktı, şu protez dişlerim.

Seneler sonra ancak, voleyi vurabildim,
Hortumlar sayesinde, ayakta durabildim

Gayet ucuza sattım, şerefin kilosunu
Ancak böyle kazandım, şu uçak filosunu.

Çocuklarımın hepsi, birer vampir yarasa,
Ölmemi bekliyorlar konmak için mirasa

Arkamdan dökülecek, iki damla gözyaşı
Dikilecek belki de, yaldızlı mezar taşı.

Katafalka koyarak cenazem kokutulur
Kırkıncı günü diye mevlitler okutulur.

Musikiyle karışık, bir ilahi aryası
Mevlit bitince başlar, dedikodu furyası.

Düzenbaz kodamanlar, köşeleri döndüler,
Bir yoksuldan indiler, ötekine bindiler

İrtica yobaz diye yaygara tutturdular,
Dine afyon diyerek, bizlere yutturdular

Düzenin kuklaları ekranlara çıktılar,
İlâhiyat adına, dinimizi yıktılar

Âlim zalim karıştı, renkler hiç seçilmiyor,
Her yer mezhepsiz dolu; zındıktan geçilmiyor

Bu cinnet kervanına, nice prof katıldı,
Ne vicdanlar satıldı, din sokağa atıldı

Dünyayı gezdim ama daha hacca gitmedim,
Alnım secde görmedi, hiç ibadet etmedim

Dinden habersiz nefsim, olmadı hiç terbiye,
Haram falan dinlemez; tutturur hep ver diye.

Çok gafil yakalandım, hazırlığım hiç yoktu
Dini öcü bilirdim, camiye karnım toktu

Ecel gelip çatınca, katiyen beklemiyor,
Vade dolunca artık, saniye eklemiyor.

İşte bunlar boş geçen, bir ömrün hikâyesi,
İbret alanlar için, pişmanlığın son sesi