[suhtem]

Bir Ben Vardı Bende.../medineweb

Bir ben vardı bende, benden uzak..
Ne benim gibi gülerdi sürekli,ne de zevk alırdı hayattan.
Öylece yaşardı içimde.
Ne düşündüklerimiz aynıydı ne de hissettiklerimiz.
Bir ben vardı bende benden uzak
Ben güldükçe o ağlardı sürekli.
Ben konuştukça o susardı yas tutarcasına. Hep güzel bir şeyler
bulduğumda yaşamak için, o hep karamsardı.
Bir ben vardı bende benden uzak.
Ne kadar sağlıklıysam, inadına o kadar hastalıklıydı o. Ben koştukça o
o kötürümdü, ben derin derin nefes aldığımda, o tıkanır, soluk alamaz,
boğulurdu adeta.
Bir ben vardı bende , benden uzak,
Ben kalbimi açtığımda herkese, dostça ; o tüm pencerelerini kapatıp
karanlık bir odada tek başına kalmak isterdi. Ben yeni isimler
eklediğimde telefon defterime ya da yeni resimler fotoğraf albümüme,
o sürekli birilerini siler, birilerini çıkarırdı hayatından.
Bir ben vardı bende benden uzak.
Gün gelir bende her insan gibi acı çekerdim. içimden bir şeyler kopardı sanki,
içim acırdı.
Üzülürdüm ağlardım bazı bazı.
Bu kezde benimle birlikte ağlardı, üzülürdü.
Böyle durumlarda ise bir ben oluyordu bende, bana yakın.
Kim ya da neydi içimdeki ben?
Bazen yakın ama genellikle uzak.
Bir ben vardı bende, acılarımı sonuna kadar paylaştığım ama
sevinçlerime asla ortak olmayan,
birlikte gülemediğimiz, gizemli bir ben.