[su damlası]

Hüzündür Kalbimin Sesi..../medineweb

Hüzündür Kalbimin Sesi.


Hüzün daim oldu kalbimde,
Kimi zaman çoğalır yerinde,
Ağlama nöbetlerim başlar.
Umutlarım avuçlarımdan kayıp giderken de hüzünlüdür kalbim,
Yeni yeni güzelliklerle karşılaşırken de.

Hüzün daimdir kalbimde,
Yapacaklarımdan önce beni uzun uzun tembihler.
Nasihati serttir benim için,
Hataya düşmemem için kalbimi önceden kızgın kızgın yakar.

Hüzün hep kalbimdedir,
Kendi kendine dolaşır oralarda.
Ne kendine bir arkadaş arar ne de dost,
O kendine arkadaştır, kendine dost.

Hüzün yerleşmiştir kalbime,
Geçmişe bakar acı acı,
Geleceğe bakmaya çalışır korkuyla,
Tedbirle yürür yolunda.

Hüzün kalbimde toprak gibidir,
Küçümsenmeleri de yok eder, kovulmaları da.
Kötülükleri de örter, ayıpları da.
Yaratılışına itaatkârdır.

Hüzün güneş gibidir kalbimde,
Her şeyi onunla daha net görürüm.
Soğuk zamanlarda ısıtır beni aklımı başıma getirir.
Yeniden başlarım hayata.

Hüzün yağmur gibidir kalbimde,
Yağmur yağar gibi akar gözyaşlarım içime,
Aktıkça kalbimi temizler,
Temizlendikçe ruhum nefes alır.

Hüzün sabırdır kalbimde,
Dayamayacağım dediğim zamanlarda
“Allah c.c. sabredenlerle beraberdir”
Ayetini hatırlatır bıkmadan, usanmadan.

Hüzün bir derya gibidir kalbimde,
Tüm güzellikleri derinliklerinde saklar.
En derine indikçe hayran olursunuz orada gördüklerinize.
Muhteşemliklerini nurlu akıllara gösterir.

Hüzün zamansız ve mekânsız yolculuktur kalbimde,
Sınırların ötesine geçip gerçek âşkı bulmaktır.
Muhabbettir Yaratıcıyla, boyun büküp yalvarmaktır.
İstemektir, Ganiyyi Mutlak olandan.


Hüzün öğreticidir kalbimde,
İyiliği, doğruluğu, sadakati;
Hayatımda uygulamak için ısrarla öğretendir.
Rehber olur bana.

Hüzün hakikattir kalbimde,
Kimsesiz kaldım dediğim zamanda,
“Kimsesizler Kimsesinin” varlığını gösterir,
Ayetlere çağırır beni.

Hüzün bir seferdir kalbimde
“Âşk bir seferdir, bu sefere çıkan yolcu,
İstese de istemese de tepeden tırnağa değişir,
Bu yollara dalıp da değişmeyen yoktur.”
Tebrizli Şems’in sözünün hatırlatır.

Hüzün âşktır kalbimde,
Şems-i Tebrizi’nin dediği gibi:
“Hüzün taze tutar âşk yarasını.
Yaramdan da hoşum, Yârimden de.
Hak yolunda ilerlemek yürek işidir, akıl işi değil.
Kapımıza değil; kalbimize vuran buyursun.”

“Yarabbi, hüznümüzün yolunu her daim sana çevir.
Senin sevginle ve muhabbetinle coştur şu kurak gönüllerimizi.
İhsan ettiğin sevgileri israf ederek dağıtmadan tekrar Sana vermeyi lütfet!
Lütfet ki şu geçici dünyada perişan olup ahu vah etmeyelim. “

"Alıntı"