[su damlası]

Tut Yüreğimin Ellerinden.../medineweb

Tutukla beni rabbim,

Umuttan boşanıp boynumu büktüğüm yerdeyim

Kekremsi tatlar duyarım zihnimin sokaklarında

Küllenmiş sancıları hala çekerim dimağımda.

Acının beşiğinden kucaklarım şefkati,

Eylülün ayazına rağmen bağrım ateşler yanar,

Aşka dair, kelama dair, sükûta dair…



Tutukla beni rabbim,

Avuçlarımdaki nedamet tohumlarını saçmadan yüreğime,

Kaçtığım her yönü sana getir,

Adımlarıma rağmen durayım katında.

Yorgun bakışların mezarı şimdi alın yazım

Metruk sevdaların toprağından beslenirken canım,

Tutukla beni rabbim; tek sana olsun esaretim.



Tutukla beni rabbim,

Can korkusu sarmışken zamanı,

Koyup gideyim avucuma sığdırdığım hayatı.

Vurgun yediğim ana ithafen öleyim yeniden,

Söylemeden aşk’ın sırrını,

Anlatamadan acının sabra dokunan tarafını.



Tutukla beni rabbim

Mahşer kadar yalnızlık kokarken içim

Yas tutsun ardımdan pervaneler.

A’rafın suskun yolcuları sürsün ayak izlerimi

Dualar dokunsun nefesime bir bir.



Tut ve kaldır beni rabbim,

Ayaklarımın sürçtüğü o vakti sileyim zihnimden

Sehven acının önünde diz çökmüşüm.

Tut ve kaldır beni rabbim,

Artık huzurunda kalayım

Kaygan zeminlere rağmen şöyle dimdik.

Yardımınla, yâr’lığınla….

nokta!

Sare Nokta