Uykular keyifsiz, bütün tatlar tatsız, sevinçler kederli, bütün manalar anlamsız..Öyle de olmalı. Gazze şu anda açlık ve susuzluktan ölüyor. Bir yudum su, bir lokma ekmeğimiz nasip olmuyor. Filistinli, Doğu Türkistanli, Arakanli müslümanlar tarihin gördüğü en vahşi en azgın, en acımasız saldırılara maruz kalırken, tarihin gördüğü en duyarsız, bütün bunlara seyirci kalan ümmet bedbahtlığı da bize düştü. Çocuklar açlıktan, susuzluktan ölurken bir lokma ekmek, bir yudum su verememe nasipsizliğide bize düştü.
Boykot konusunda hala ikna olmayı bekleyen, gündemlerin içinde kaybolan, uzaya çıkacak kadar güçlü ama Gazze'ye anestezi gönderemeyecek, yardım tırı sokamayacak kadar zayıf, İsrail'e günlük yedi gemi gönderecek, Filistin mitingleri düzenleyecek kadar iki yüzlü olanlar kardeşinin acısına gafil.
Boykot orucunu bozma genç. Köpek, tavşan mamasını öğütüp un ekmek yapıyor kalan kardeşlerimiz. Utanç büyük. Elimizden bir boykot geliyor onu da elimize yüzümüze bulaştırmayalım. 4 aya yakındır açlık, kan,acı, yoklukla mücadele ediyorlar. Bir şişe coca cola içmesen, şu tatilide bahane edip hamburgerleri yemesen ölmezsin yersen kardeşini İsrail'e teslim edersin. Bu da zulüm değilmi? 4 aydır zulüm görüyorlar, şu yok, insani ihtiyaçlar yok, gıda yok ama biz 4 ay boykot direnci gösteremiyoruz. Bu devran hep böyle sürüp gitmez. Kendimize gelelim kardeşinin derdiyle dertlenelim, derdi Allah'a havale etmeyelim. Küçük, minik, ufacıkta olsa bu çok şey demek. Boykot..boykot..boykot...
Şu da varki;
Yapabilecegi tek şeyin tembeli olmamakta bir nasip....
__________________
~~~ Bilmediklerimi Ayaklarımın Altına Alsam Başım Göğe Ererdi ✒~
|