[SONSUZNUR]

Hz. Muhammed (sav)'e**vahy gelişi

İSLAM TARİHİ - İLK VAHİY YILLARI

İ S L A M T A R İ H İ
HZ. MUHAMMED (SAV)'E VAHY GELİŞİ


Hz. Muhammed (as.) kırk yaşına gelince, Allah(C.C) onun kerametini açıklamayı ve kullarına, onunla rahmet etmeyi dilediği zaman, kendisine, ilk vahiy ve peygamberlik başlangıcı,uykuda sadık rüyalar görmekle olmuştur.
Peygamberimiz, altı ay bu hal üzere kaldı. Yüce Allah, bu altı ay içerisinde Peygamberine, önce uykuda, sonrada uyanıkken vahiy etti.
Peygamberimiz, her yıl, Ramazan ayında Hira dağında bir ay itikafa girer, Kureyşilerin yapageldikleri gibi, yanına gelen yoksullara yemek de yedirirdi. Peygamberimiz, kavminin sürü sürü putlara tapıp durduklarını gördükçe,onlardan uzaklaşmayı, halvet ve uzlete çekilmeyi özler, Hira dağına çıkardı.
Peygamberimiz (A.S), yüce Allah tarafından Peygamber olarak gönderileceği ve ilahi rahmetin, kulları, onunla ihsan olunacağı gün, gelmiş bulunuyordu. Peygamberimiz; Ramazan ayının on beşinci cumartesi ve on altıncı pazar gecelerinde, Hira mağarasında uyuduğu bir sırada, rüyasında, Vahy meleği Cebrail (A.S) atlastan bir kab içinde bir kitapla gelip Peygamberimize "OKU" dedi.
Peygamberimiz "Neyi okuyayım?" diye sordu.
Cebrail, Peygamberimizi, nefesi kesilinceye kadar sıktı.
Peygamberimiz, kendisini ölecek sandı.
Bundan sonra, Cebrail (A.S), bırakıp Peygamberimize,"OKU"! dedi.
Peygamberimiz "Neyi okuyayım?" diye sordu.
Cebrail Aleyhisselam, Peygamberimizi, tekrar, nefesi kesilinceye kadar sıktı.
Peygamberimiz, kendini ölecek sandı. Sonra, Cebrail Aleyhisselamın sıkmasından kurtulmak icin "Neyi okuyayım?" diye sorduğu zaman, Cebrail Aleyhisselam, Alak suresinin başındaki beş ayeti okudu.
Peygamberimiz de, onları, okudu.
Cebrail Aleyhisselam, ayrılıp gittiği ve Peygamberimiz,uykudan uyandığı zaman, o ayetler, sanki, bir kitap olarak Peygamberimizin kalbine yazılmış gibi idi.
Peygamberimiz, mağaradan ayrılıp Hira dağının ortasına geldiği zaman, gökten, bir ses işitti ki: "Ya Muhammed! Sen, Allahın Resulusun! Ben, Cebrailim !" diyordu.
Peygamberimiz, başını kaldırıp bakınca, Cebrail Aleyhisselam`ı ayaklarını, gögün ufukuna basmış bir insan suretinde gördü!.
"Ya Muhammed! Sen, Allahın Rasulüsün! Ben, Cebrailim!" Diyordu.
Peygamberimiz,duraklamış, Ona, baka kalmıştı. Ne bir adım ilerliyebiliyor, ne de, gerileyebiliyordu! Eve döndüğünde, gördüklerini hazreti Haticeye anlattı, hazreti Hatice, "Sana Müjdeler olsun! Yüce Allah sana ,hayırdan başka bir şey yapmaz.!" diyerek onu teselli etti.

HAZRETİ HATİCENİN PEYGAMBERİMİZİ VERAKAYA GÖTÜRMESİ

Peygamberimiz, yüce Allah tarafından, Cebrail Aleyhisselamın getirip tebliğ ettiği Risalet vazifesini kabul ederek evine dönerek, hiç bir ağaca ve tasa rastlamadıki, kendisini selamlamasın!.
Peygamberimiz, yüreği titreyerek eve gelip, "Beni örtünüz!, beni örtünüz!" buyurdu. Kalkınca, hazreti Haticeye başından geçen olayları anlattı. Hazreti Hatice de onu alıp Hıristiyanlığa girmiş olan, Veraka b.Nevfel´in yanına götürdü. Ona, Ey Amucamın oğlu! Dinle bak! Kardeşinin oğlu, ne söylüyor!
Veraka! "Ne gördün kardeşimin oğlu?" diye sordu. Peygamberimiz; gördüklerini, işittiklerini, haber verince, Veraka: "Senin bu gördüğün, Allah tarafından Musa Aleyhisselama indirilmiş olan Namusul-Ekber´dir.
Ah Keşke, kavminin, Seni (yurdundan) çıkaracakları zaman, ben, sağ ve genç, dinç olsaydım!" dedi. Peygamberimiz "Onlar, beni çıkaracaklarmı ki? !" diye sordu.
Veraka "Evet! çıkaracaklardır.
Çünkü, senin gibi, bir şey getirmiş kimse yoktur ki, düşmanlığa ve işkenceye uğramasın!
Eger, ben, Senin davet günlerine yetişirsem, Sana, son derece yardım ederim!" dedi.
Çok geçmeden de, vefat etti.
Times New Roman]~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~[/FONT]