[AŞK'ÜL İSLAM]

ÖMÜR

Boşı şu zamanın zembereği,
Kıvrılır, döner derinlere sığ’dan,
İnsan olmanın, bu yolda gereği,
Feyiz almak,İnsanlık pınarından.


Sanma ki yaşam,bir ömür ahkamlı
Kursa da bağdaş, serilmiş şilteye,
Sanırlar ki,hayat hep ihtişamlı,
Ömür denen,bürünmüş iniltiye,


İki gaip arası, meçhul yolu,
Süslü faytonda ah! Ne şatafatmış.
Mutlu olmanın,yok ki sağı-solu,
Anladım ki yaşanan,boş hayatmış.


Bu öyle yol ki, başı, sonu malum,
Beden, bir nefese, amansız gebe.
Dönüp duruyor,bataklıkta yolum,
Siz ömür diyin,bence bir hengame.


Dudak arası yaşam, bir söz kadar,
Sevgi bulutu, yağmur altında ıslak.
Bir gün seraba, varıncaya kadar
Bu Hayat ki beni, çok yıpratacak....