[_bülbül_]

Müslümanlar vahyin kaynakları olan Kur’an ve sünnete yönelmedikleri müddetçe, kendileri için benimsedikleri hayat nizamında sıkıntılara duçar olacaklardır Doğrusu tarihin seyriyle beraber dinde değişik tefsirlerin çıkmasına, beşeriyet şahitlik etmiş ve etmektedir İlim, irfan, hikmet, medrese ve âlimlerin azaldığı veya olmadığı yerlerde asıl kaynaktan uzak fikir ve düşünceleri daha da çok görmekteyiz Bu sıkıntıların altında yatan asıl sebeplerden birisi “insanın dinden beklentisi”dir Beşer kendi arzu ve isteklerini dinde aramaya ve din aracılığıyla kendisini ikna etmeye başlayınca, dini kendi emelleri doğrultusunda yorumlaması kaçınılmaz olacaktır Ama gerçekte dinin bizlerden beklentileri vardır Dinin beklentilerini bazen akıl idrak eder ve ona uyar ve bazen de akıl dinin beklentilerini idrak edemez İdrak edemediği mesele hakkında eğer Kur’an ve sünnette nas ve delil bulursa, Allah ve Peygamber’den olduğundan, taabbuden ona tabi olur Bunu belirtelim ki, şer’i hükümler muhakkak bir maslahat, menfaat veya bir zararı def etmeye dayalı olarak va'z edilmiştir İnsanın aklı bu maslahat ve zararları bazen idrak edemez, yalnızca hükümlerin hikmetleri hakkında fikir yürütebilir Bir hadisi şerifte “Din akıl ile isabet/idrak edilmez” beyanı vardır Zira insanoğlu zayıf bir varlıktır ve zayıf olarak yaratılmıştır Maddi olan bu varlığın bütün şer'i hükümlerin, delil ve kaynaklarını bilmesi ve onlara musallat olması imkansızdır Elbette bu makama, yalnızca masumlar ulaşabilir Dolayısıyla masumların beyan etmiş oldukları hüküm, -kanun ve usullere riayet etmek şartıyla- bizlere ulaşırsa şer’i hükümdür Ardındaki sebebi ister bilelim veya bilmeyelim, o hüküm bizler için itaat edilmesi vacip olan hükümdür
Hükümleri va'z eden kimsenin bazı özelliklere sahip olması gerekir

1-İnsanı, insandan daha iyi tanımalıdır

2- İnsanın maslahatlarını bilmelidir


3- İnsana zararı olan şeyleri bilmelidir