[KuM TaNeSi]

Bu eylül günü bana ayrılık kaldı

Bir gölge gibiydim peşinde
Sevindiğinde senden çok sevinir
üzüldüğünde daha çok üzülürdüm
Bilmem neden mahkum ettin beni hasrete
Bu eylül günü bana ayrılık kaldı.

Bu derin bir yürek yarasıdır
Melhemi sende
Bilirim sende dönmezsin gayrı
içinde olduğum sevdanın narıdır
Ellerimde nara giden kuru bir dal kaldı.

Arşınladım bu şehri gecelerde
Bu şehrin gecelerinde seni aradım.
Kimseye halimden bir hal demedim
Kilit vurdum dilime
Kelimeler içinde boğuşurken payıma susmak kaldı.

Meğer varlığınmış ısıtan odamı
Sen yoksun üşüyorum şimdi
Yalnızlığımla koyun koyuna
Senmişsin bu eve veren manasını
Duvarlara sindi gölgen,gözümde hayalin kaldı.

Evbir başka soğuk
Sokak bir başka
Siyaha döndü bütün renklerim
Bütün renklerim donuk
Bu eylül günü,kalabalığın içinde bana yalnızlık kaldı.

Bilirim kar etmez ağlamak
Getirmez seni geri
SEnden gayrısı bitiremez sensizliği
Bana düşen sensizlikle yanmak
Bu eylül günü bana senden gözyaşı miras kaldı.

Sen gittin sanki şehir boşaldı
Ne sesime ses, ne imdadıma el uzandı
Gökyüzü benimle sensizliğe ağladı
Ardında mahzun ve küskün bir öksüz ben kaldı.

Sabahlara uyandırmaya kıyamadığım
Kendimi kaybettiğimde seni buldum
Sen yüzüne bakmaya doyamadığım
Eimde eski bir fotoğrafın kaldı.

Geride senden kalan ne varsa sarardı
Benzim,ellerim,yüreğim ve sayfalar
Bir karanlık odaya hapsoldu herşey
Seninle bilmediğim yollar,bilmediğim şehirlere uzandı
Gittin ve bana,bi dolu yanıtsız sual kaldı.

Bu eylül günü bana ayrılık kaldı
Ellerimde nara giden kuru bir dal kaldı
Kelimeler içinde boğulurken payıma susmak kaldı
Duvarlara sindi gölgen,gözümde hayalin kaldı
Bu eylül günü kalabalığın içinde bana yalnızlık kaldı
Bu eylül günü bana senden gözyaşı miras kaldı
Ardında mahzun ve küskün bir öksüz ben kaldı
Elimde eski bir fotoğrafın kaldı
Gittin ve bana,bir dolu yanıtsız sual kaldı...