Hiç bir bahaneye inanmıyorum,,
Çünkü ben isteyince, yapabiliyorum...

Değerini bilmeli insan,
Bir avuç sevginin, gülümseyerek bakan bir çift gözün.

Bilmeli değerini yaşama bağlanan anların,
Sorgusuz sualsiz hediye edilen kalplerin.

Ve dönüp bakmalı ardına bir saniye de olsa giderken,
Bakmalı ardına, bıraktığı kalbin yıkıntılarına!

Vazgeçmeli her defa fazlasını istemekten,
Kaldırıp atmalı gururu bir çırpıda çöpe!

Sığınmalı çaresiz kaldığında bir gönüle,
Teşekkür etmeyi bilmeli onu gerçekten seven yüreğe...