sonra kirpiklerimde,
yıllarca asılı kaldı HÜZÜN
(Senden yadigâr...)

Yüreğim hüzün giymiş, eyleme beni....

Bilki;
Hüzün denen bir yaran varsa ,,
"ALLAH" diye bir yarin vardır ,,
KORKMA ...!

Bugün günlerden hüzün yer hüzün ülkesi
İntiharda bileniyor duygular hüzünlü bir karanlığa
Dolaşıyorum gelişi güzel ayağımın altında dallar eziliyor
Hüzün kırılıyor yalnızca...

Hüzün alıp hüzün satıyorum
Kazancım hüzün kaybım da
Gül uzatıyor küçük bir kız
Al bunlar en güzelleri adları hüzün çiçeği
Hüzün kokarlar aynen hüzünlü gönlün gibi...

Ağaç olsam hüzün dökülüyor yapraklarımdan
Yağmura koşsam hüzün boşanıyor üstüme
Bıraksam kendimi kaçsam oradan
Yok olası hüzün koşuyor ardımdan...

Hüzün damlıyor yüreğe, gül boynunu eğince.
Mevsim hazan oluyor "AŞK KALEME DEĞİNCE."
Geceyi kesiyor bıçak gibi bir ayaz.
Ve "Yaz!" diyor içimdeki ses, "Yaz!..
" SİYAH bir kağıda, SİYAH bir kalemle yaz....!