Ben sustum!
susmuyor yüreğimi kavuran kasırga
pencereme vuran yağmur damlaları
susmuyor her gece dışarda inleyen rüzgar
gelmiyor bahar
kuşlar sevinmiyor
yıldızlar küs
ay üzgün
güneş doğmuyor
acılar dinmiyor
içimde binlerce şiir kanıyor her gece
kimse bilmiyor...

Şimdi açsam pencereyi de beklesem...
Sen gelsen...
Olmaz ya hani geliversen...
Hiç birşey sormasan... Hir birşey söylemesen..
Sussam... Sussan... Sussak...

Susuşların anlattığını dinlesek...
Sırt sırta otursak... Katılasıya ağlasak...
Sormasak birbirimize sebebini...
Sonra dönsek yüzyüze...
Sarılsam... Sarılsan... Sarılsak...

Ve yine hiçbirşey konuşmasak...
Ama anlasak... Ne vardı sahi...
Olmaz ya... Hayal ya...
Hani diyorum; olsa ne vardı...