Ben Bilmem Şeyhim Bilir (mi acaba? )
 

Arkadaşlar Buradan Bir Soru İle Konuyu Açmak İstiyorum ; Bir İnsanın Şeyhe, Sohbet Arkadaşına, Yahut Kendisini Yetiştirme Görevini üstüne almış birisine Körü Körüne İtaat Etmesi, Ne derse yapması, "Ben Bilmem, Şeyhim Bilir" demesi sizce doğrumudur ? Doğru ise şartları ne olmalıdır, Nasıl Olmalıdır ?

Not: Lütfen alıntı yazı yapmayalım, düşüncelerimizi yazalım . Düşüncelerimizin arasına Alıntılar serpiştirebiliriz tabiiki, bir nevi beyin fırtınası estirelim.

Selam ve Dua İle...

YAĞMUR

Cvp: Ben Bilmem Şeyhim Bilir (mi acaba? )
 

ben bilmem şeyhim bilir demek benim aklım şeyhimin aklıdır,o ne düşünürse ben onu düşünürüm demektir.ve insanın doğasına aykırı bir davranıştır.Allahu Teala her insanı biricik olarak,birey olarak yaratmış ve onu diğer mahluklardan ayıracak AKIL nimeti ile donatmıştır.nitekim Kuran ı Kerimde düşünmezmisiniz?akletmez misiniz? diye insanın kendi beyinlerini kullanarak, taklitten kurtulup,imanımızı tahkik seviyesine içselleştirmekle emrolunmuşuz..
bir de ahiret gününde her birey tek tek hesaba çekilecek,orada şeyh,dost ta neticede bir kuldur.onlar da kendi imanlarından sorumlular.biz bu aklımızı kullanmayacaksak,arayıp sorgulamayacaksak insanlığımızın ne gereği vardır o halde?nasıl eşrefi mahlukuz?taklitle mi?düşünmeyerek mi?şeyhimizin imanıyla mı kurtulacağız...
aslında islam dünyasının içinde bulunduğu durum da buna benzer niteliktedir. bu durum yüzünden maalesef ilim ,bilgi,düşünce üretimi yok...insanlar hazırcılığa alışmışlar.ben bilmem hocam bilir, ben bilmem şeyhim bilir...soyutlamışız kendimizi,aklımız ermez aman orada kalalım diye...
insanın dilerse hocası, şeyhi, bağlı bulunduğu bir cemaat tabi ki olacaktır.ama bunu dogmatikleştirmek, onlar ne derse onun dışına çıkmamak mantığın kurallarına ters.madem birinin sözünden dışarı çıkmayacağız,bu kaynak neden Yüce kitabımız olmasın?insanlar şeyhleri kadar Kuran a sahip çıksalardı bu gün bu islam alemi bu noktada olmazdı diye düşünüyorum acizane.fakat söylediklerim kesinlikle yanlış anlaşılmasın...

Cvp: Ben Bilmem Şeyhim Bilir (mi acaba? )
 

Düşünme kabiliyeti verilmiş olan insanın şeyhim ne derse o demesi verilen nimete nankörlüktür.Günümüz koşullarında islamın yalnız yaşanılması biraz zor.O yüzden de kişinin bir gruba dahil olması bence olması gerekendir.Hadis-i Şerifler doğrultusunda konuya bakarsak Efendimiz yolculuğa çıkınca aranızda birini vekil tayin edin diye buyuruyor.Ama burdan şu yargı çıkmasın "ne yani o vekil ne derse o mu olacak"hayır tabiki ben bu hadisten şunu anlıyorum yolculuk esnasında bile aranızda kabiliyetli bir vekil seçin kaldı ki islamı yaşarken bir vekil seçmek olasıdır.Ama başka bir hadis-i Şerifte de Efendimiz şöyle buyuruyorlar.İtaat ettiğiniz insanların yanlışını görürseniz bu yanlışı kendine bildirin ve gerekirse ayrılın şeklindeydi özet olarak.Demek ki bir Şeyhe bağlanabiliriz ama mantığa aykırı görünen durumlar söz konusu ise bize verilen nimeti -akıl nimetini- kullanmalıyız.Nacizane...

Cvp: Ben Bilmem Şeyhim Bilir (mi acaba? )
 

HERŞEYİN İSLAMCASINA ale re's wel ayn..
şeyhin islamcasına,
müridin islamcasına,
bağlılığın islamcasına,
tarikatin islamcasına,şeriatin islamcasına,

başım gözüm üzere kabul ediyor,başımın tacı eyliyorum.

müridlerinden maddi ve sair beklenti içerisinde olan şeyhe,
dünyevi beklenti içerisinde,murailik enfeksiyonu kapmış her davayı red ederim onun adı islam olsa da..

benim şeyhim bilir diyenler,cehaletin doruğundalar...tamam imamındır,mürşidindir,şeyhindir.... ama aklın ferasetin imanın herşeyin değildir.
bu bağlamda islamcası ise başım üzere,bel'amcası ise euzu billah...

Cvp: Ben Bilmem Şeyhim Bilir (mi acaba? )
 

Peki, şeyh olayının çok uç örnekleri var, diyelim ki şeyhe tam teslimiyet şart, nasıl derlerdi, gassal elinde meyyit, mürşit elinde mürid” sözünü darbı mesel getiriyorlar. Şeyhlere ÖLÜ GİBİ TESLİM OLMAK caiz midir? diye bir soru atayım ortaya, yine uçtan bir örnek vereyim, mevlana ile şemsi tebrizi olayında misal şemsi tebrizi mevlana'ya diyor ki , canım kadın çekti bana bir kadın bul, mevlana hemen karısını sunuyor, başka bir zaman bir oğlan çocuğu canım çekti diyor, bizim mevlana K.S hemen kendi oğlunu veriyor al diyor , şeyhlerin özellikle kendisine tabi olanlardan istedikleri bu , bu uç örnek ile teslimiyeti nasıl değerlendiriyorsunuz arkadaşlar ?

Cvp: Ben Bilmem Şeyhim Bilir (mi acaba? )
 

Arkadaşlar mevlanaya, misale takılmayalım, en uç teslimiyet örneklerinden bahsediyoruz, şeyhiniz size diyor ki: Biz ne söylersek, ne dersek, ne istersek istisnasız Y-A-P-A-C-A-K-S-I-N-I-Z !... Biz de sizin teslimiyetinizden emin OLACAĞIZ!..

Olayı mevlana-şems ile sınırlamayalım lütfen, haya sınırlarını zorlasak da soru bu..

Daha başka türlü şöyle yazalım : Tasavvuf adabıyla ilgili biraz kitap karıştıranlar şu ifadeyi mutlaka okumuşlardır: “Bir mürid, mürşidine hiç itirazsız teslim olmalıdır. Öyle ki, bir ölü, yıkayıcısına nasıl hiç itiraz etmez, ne tarafa çevirse dönerse, mürid de mürşidine karşı böyle olmalıdır. Mürşidine ‘niçin?’ ‘neden?’ diye itiraz eden kimse maksadına eremez.”

Gerçekten de bütün tasavvuf kollarında mürşidler, müridlerinden bu manada bir teslimiyet isterler. Ancak böyle bir teslimiyet anlayışı eleştirilmekte ve şöyle itiraz gelmektedir:

1_“Mürşid de olsa, bir insana bu derecede teslim olmak doğru olabilir mi?
2_Böyle bir teslimiyetin dinde yeri, terbiyede gereği var mıdır?
3_Bu durum, insan hürriyetini yok etmek ve birilerinin esaretine girmek değil midir?
4_Allah ve Rasulü’nden başka emirlerine itiraz edilmeyecek kimse var mıdır?
5_Mürşid hiç yanılmaz mı?
5_Yanılırsa, onu uyarmak ve yanlışını göstermek gerekmez mi?
6_Böyle yapan bir kimse niçin manevi terbiyede yolda kalsın?”

Amacımız bu sorulara, tasavvuf ekseninde cevap aramak bulmak , mürşidi olan arkadaşlar da kendilerinden örnekler verebilirler ...

Cvp: Ben Bilmem Şeyhim Bilir (mi acaba? )
 

Yağmur Hocam verdiğiniz örneği ilk kez duyuyorum.Kaynağını belirtirseniz aklımdaki soru işaretleri temizlenmiş olacak...

Cvp: Ben Bilmem Şeyhim Bilir (mi acaba? )
 

Arkadaşlar cevapsız sorular kaldı, onlara da cevap verelim lütfen...
Kul iradesi ile teslimiyet olayına bir göz atıp, düşüncelerinizi yazsanız ?

ÖRNEĞİN :


islamda kul iradesi varmıdır ? Şeyhe Teslimiyet olayında kul iradesi nerededir ?
Sizin yaratıcınız Allah cc. olduguna göre, size kendi nefesinden verdiğine göre,
Ve sizler allah cc.in düşünce ilinde yarattugı kullar iseniz,
Ve düşüncesindeki sen konuşunca,
Sizden konuşan kimdir ?
O diyeceksiniz gayri insiyaki,
Yine sorular devam ediyor,
O'ndan başka ne var Kainatta ve sizin elinizde olan, sizden olan , sizin sahip oldugunuz vs vs..
Hiç diyeceksiniz , O cc. olmasa, ne konuşabilirsiniz, ne yürüyebilir, düşünebilirsiniz vb..
DEvam ediyorlar ve diyorlar ki,
Siz O nun cc. ZERRESİSİNİZ,
Bir sen , bir de O cc olabilir mi ?
Yine gayri insikayki HAYIR diyorsunuz,
ve size diyorlar ki:

Az evvel siz seçme hakkınız oldugunu söylediniz, yani iradeniz oldugunu söylediniz,
Siz yoksunuz ki, sizin seçme hakkınız olsun
diyerek cevap veriyor ve kul iradesini reddediyorlar, her şey ALLAH cc.in keyfiyetindedir, o nasıl dilerse, kul öyle hareket eder diyorlar!...

Neler düşünür, nasıl cevap verirsiniz ?

Cvp: Ben Bilmem Şeyhim Bilir (mi acaba? )
 

Bu soruya hadisler ışığında nacizane cevap verdiğimi düşünüyorum...Özetle tekrar etmek gerekirse bir insan mürid olabilir ama düşünce ufkunda gerileme olmaksızın yani yeri gelince itaat boyutlarını aşmadanitiraz edebilir.Nihat Genç'in tıpkı sizin sorunuz gibi bu konu ile ilgili görüşlerini okumuştum.

Cvp: Ben Bilmem Şeyhim Bilir (mi acaba? )
 

Ah Ah ki ne ah...
Sizin bilmediğiniz neler neler var
Siz mürşidliği sadece zikir telkini ve sohbetle daraltırsanız daha işimiz çoookkk...
Zikirde bildirilen adede dikkat etmede titizlik, sohbetteki güzellikleri kendine nakşeylemeye titizlik falan , onlar sadece denizde bir damla, yahut bir tek kum taneciği çölde... Küçük bir sıyrık bile değil aslında onlar... ( Dikkat hafife almıyorum , çok daha derin açılımları oldugunu ima ediyorum.. )
Neyse...

Konuya başka açılardan devam etmek gerek...