Dua dolu avuçlarla büyüyenin , Amin'i başka olur..
Sevgilinin hayaliyle yürüyenin
Vuslatı aşka olur....

Kaç sensizliği uc uca getirdim de ,
Bir tane sen edemedim ...
Sensizliğim....

" Dilde söz kalmaz bazen
aşınır zamanla bütün anlamlar
ne sığındığın bir cümle kalır
ne beklediğin bir söz,
şarkı biter
şiir susar,
böyle başlar insanın kendisiyle ayrılığı...!

Ne yaparsan yap olmuyor, tutamıyorsun bazı insanları yanında.
Sevgiye boğsanda, duânda hiç olmadığı kadar yer versende olmuyor işte, dahası yok.
Nasip olmuyor bazen kavuşmalar,
bir çift söz bile nasip olmuyor bazen.
Sonrasında herşey öylesine uzak,
öylesine ağır geliyor ki,
en kuytu köşene çekilmekten başka çaren kalmadığını anlıyorsun...

Herkez birbirine sığınıyor ,
Şair /şiir'e
Şiir /Gözyaşina
Gözyaşı /umuda
Ben /Sana
Sen /O'na
____Ve..
Sonra Herkez YANLIZ .../

Ne zaman aklımı kalbimin önünde bilmeye kalksam ,
Kalbim aklımın karşısına dikilip ;
Aklını başına devşir ,senin sığdıramadıklarını ben sığdırıyor, ağırlıyamadıklarını ben ağırlıyorum diyor...

Geç kaldıklarım var...
Bana gecikenler de...
Gelmeyecekler de...
Hatta,
Gelseler bile beni bulamayacaklar da...

sonuna virgül konulmuş şiir kadar durgun hissediyorum kendimi ,çünkü vedalar güzel yürekleri yorar...

Herkez herkeze kıyardı da sen bana kıyamazdın ,
Sanırdım,
Sandığımla,
Sınandım....!

Farzetki yazdıklarımı anlıyabildin ...
Ya Anlıyamadıkların ?
Ya yazıp sildiklerim,
Ya yazamadıklarım ...!