|
Yusuf sûresi 29. Ayette Aziz gömleğin arkadan yırtıldığını çoktan görmüştür. Siz kadınların tuzağı azimdir diye genelgeçer bir konuşmadan sonra Hz. Yusuf'a dönüp görmezden gelmesini söyler ve devam eder "bağışlanma dile! Sen hata yapan erkeklerden oldun!" Yusufa hitaben tek bir ayet. Duraklamalarla bile ayrılmamış "Bağışlanma dile!" kısmı ve üstüne "Hata yapan erkeklerden oldun!" da denmekte. Buna rağmen neden tefsirciler kadından bağışlanma dilemesini istedi diye tefsir ediyorlar? Apaçık ayet. Aziz itibarını korumak icin,dedikoduların önüne geçmek için Hz Yusuf'u hatalı ilan ediyor. Hapse atılmakla işkence seçenekleri ortada ve Aziz Yusuf'tan af dilemesini istiyor açık açık. Kölesinin itibarını karısının (en çok da kendisinin itibarı için) feda ediyor. Gömleğin arkadan yırtıldığını da "o" görüyor. "Felemma" deniyor yani en sonunda gördüğünde. Gömlek hemen görülebilecek bir yerde değil gibi. Sadece Aziz görüyor. Neden azizi aklamaya çalışırcasına meal yapılıyor. Adam açık açık karısının suçunu örtbas yapıyor. Hem nasıl "sen hata yapan erkeklerden oldun" ayetini büküp kadına mâl edebiliyorlar? "Sen hata yapan kadınlardan oldun," mu deniyor? |
Alıntı:
يُوسُفُ اَعْرِضْ عَنْ هٰذَا وَاسْتَغْفِر۪ي لِذَنْبِكِۚ اِنَّكِ كُنْتِ مِنَ الْخَاطِـ۪ٔينَ۟ "Yusuf, sen bundan yüz çevir. Sen de (Ey kadın) günâhının bağışlanmasını dile. Doğrusu sen günâhkârlardan oldun." Bu ayetteki "sen bağışlanma dile" hitabı hz.YUSUF'a değil Vezirin karısı ZULEYHA'yadır. Fiilden kadına hitap olduğu çok rahat anlaşılıyor Arapçada kadına emir / hitap ile erkeğe hitap fiileri farklı gelir. Eğer Hz.Yusuf'a olsaydı ayette اسْتَغْفِر diye gelirdi. Kadına emir fiil olarak ayette اسْتَغْفِري geçiyor. Aradaki farka dikkat edin. Erkeğe hitapta / emir fiilde sonda "ye" harfi yok. Kadına hitapta / emir fiilde ise "ye" harfi var. Kadına hitapta gelen "ye" harfine gramerde "YAUL MUHATABA" denilir.Failin müennes olduğunu ortaya koyar. Zaten "vav" harfi ile araları ayrılmıştır. |
Çok ilginç bir ayet. Aynı ayette iki farklı emir ve bir hüküm bulunuyor. Yusuf, görmezden gel; bağışlanma dile (kadın), hata yapan (erkeklerden) oldun. Çok ilginç bir âyet. Bu ayette Allah bizi olan bitenden yüzde yüz emin kılıyor mu Fecr? Yoksa çift manalı ayetlerden biriyle mi karşı karşıyayız? Eğer, "Evet, yüzde yüz eminiz, bir ihtimal dahi yok ki Yusuf'tan bağışlanma dilemesini istemiş, onu hatalı/suçlu ilan etmiş olsun" diyorsan bu ayeti şüphesiz bir şekilde dediğin gibi kabul edeceğim. Yok, eğer bir ihtimal Yusuf'u suçlu ilan etmiş olma ihtimali varsa... bu ihtimali saklı tutarak okumalarımı yapacağım. Çok teşekkürler FECR bana güzel bir sabır göstererek yardımcı olduğun için ) |
"Hata edenlerden oldun " ifadesinin Hz. Yusuf için söylendiğine dair en ufak bir ipucu da yok imkanı da yoktur. Vezirin bu sözü karısına söylediği apaçık bellidir. Ayete dikkatli bakın. KUNTİ MİNEL HATİİN (Hata edenlerden oldun) KÜNTİ ifadesinde ki Tİ zamiri müennes isimdir. Eğer KUNTE deseydi o zaman Hz.YUSUF'a ait olurdu. Bu ayeti okuduğumuz zaman gözümüzde olayı canlandıralım: Vezir , Yusufun suçsuzluğu anlaşılınca karısı ve Yusufu yanına çağırıyor. Yusuf'a dönerek : Ey Yusuf! Bu olay aramızda kalsın, bu olayı kapatalım, bu olay hiç olmamış gibi olsun. Artık bir daha bu olayı başka bir yerde gündeme alma, anlatma" diyor ve hemen yanındaki eşine de dönerek " Ey Züleyha! Senin bu yaptığın günahtır, hem beni hem de kendini rezil duruma düşürdün, büyük bir hata ettin, hem Yusufa iftira ettin hem de ondan faydalanmaya çalıştın. Fahşa bir iş yaptın. Bu yüzden sen yapmış olduğun şeyden dolayı bağışlanma dile . Çünkü hata edenlerden oldun " demiştir. Ayette " Hata edenler / HATİİN" ifadesi sadece erkekler için değil "hata eden kadın ve erkelerin "tümünü kapsar . Yani genel bir ifadedir. Sizin düşündüğünüz gibi "hata edenlerin" Hz.Yusuf'a aidiyeti konusunda en ufak bir belirti bir yoktur. Hata edenlerden kasıt burada verin hanımı Züleyha kast edildiği ayetin öncesi ve sonrasında apaçık ortadadır. |
Tefsir yapan kişi "hata yapan erkeklerden oldun" kısmında "erkek" kısmına özellikle vurgu yapmış ve sonra senin yaptığın gibi tefsir etmişti. Bu da doğal olarak beni düşündürmüştü. Hem erkeğe hitap var hem Yusuf'a hitabetle başlıyor ayeti öyleyse neden kadına mâl ediyorlar diye biraz da duruma gıcık olmuştum... Neyse ki bunun da doğrusunu öğrenmiş oldum. Teşekkürler FECR. |
Ferah ve Refah kelimeleri arasındaki fark nedir? Bir ayet üzerinden soracak olursam: Mesela hadid 23. Ayette ferah kelimesi kullanılıyor (yanlışsam düzeltin lütfen) "vela tefrahu" deniyor. Ne manalara geliyor? Eğer ferah değil de refah kelimesini kullansaydı rabbimiz ne manaya gelirdi? |
Alıntı:
FERAH= فرح feriha fiilinden mastar bir isimdir. Neşe, mutluluk, düğün, sevinç, nikah, evlilik töreni, hoşnutluk, memnuniyet, şenlik, ferahlama, ferahlık, düğün töreni gibi anlamlara gelir. Ayrıca bu kelime şımarmak, sevinmek, övünmek gibi anlamlara da delir. REFAH ise فره feruha fiilinin mastarı olur. Sağlık, sıhhat, konfor, refah, rahat, müreffeh yaşam, bolluk içinde refah yaşam , müreffeh içinde olmak, rahat içinde olmak , anlamlarına gelir Anlamlarından da belli olduğu gibi; FERAH , manevi iç huzuru ifade ederken REFAH ise ; maddi bir huzuru ifade ediyor. İnsanların maddi refahı deriz ama maddi ferahı demeyiz İnsanların manevi ferahı deriz ama manevi refahı demeyiz. Insanlarin refah seviyesi deriz ama ferah seviyesi diyemeyiz. İnsanların refahının boyutunu somut olarak görürüz ama ferahının boyutunu ölçemeyiz İnsanların refahı maddi boyutta olmasına karşın, ferahı manevi boyuttadır. Allah Kuranda kavramları yerli yerinde kullanılır ve kullandığı yere göre anlam kazanır Hadid suresi 23.Ayette " Size verdiği şeylerle övünmeyin, şımarmayın, üstünlük taslamayın " deniliyor. Ayetin devamında da kendini beğenip övünen kimseleri Allah sevmez deniliyor |
Sad 25. Ayette zülfa kelimesi geçiyor. Bu kelime "yakın olma" olarak meal edilmiş. Bu kelimeyi daha iyi bilmek istiyorum. Hangi durumlarda kullanılır. Kendisinden türetilen başka ne gibi kelimeler var? Teşekkürler şimdiden. |
Alıntı:
Ayette geçen زلفى kelimesinin kökü زَلَفَ fiilidir. Bu fiilin anlamı: ilerlemek , yaklaşmak , yaklaştırmak , sunmak demektir. Bu fiilden türeyen kelimeler ise şunlar: إِزْلاَفٌ (İZLAF)= Yakın olmak , yakın etmek , cem etmek زُلْفَةٌ (ZÜLFETUN) = Geceden bir parça , bölük , yakınlık , menzilet , tabak , mertebe , kıta زُلْفَي (ZÜLFA ) = Yakınlık , menzilet, bahçe, yüksek yerler, yüksek makam, mertebe, derece. Kur’an’daki anlamı: Derece, makam, yakınlık, yüksek yer anlamındadır. Kuran’da Sebe/ 37, Zümer/ 3, Sad /25 ve 40. ayetlerde geçer. زلفى ZÜLFA Kelimesi ismi tafdil kalıbında olup , en yakın, en iyi derece, en yakın mertebe gibi anlamı verdirir. Fakat bu yakınlık maddi bir yakınlığı değil , manevi bir yakınlığı ifade eder. Maddi yakınlığı ifade eden kelimesi قربى (KURBA ) kelimesidir |
Bu konu ile alakalı tafsilatlı cevabı Prof. Dr. Mehmet Okuyan'ın 'Kuranı Kerimde Hz. Yusuf Kıssası' adlı kitabında bulabilirsiniz. Genel manada görüşlerini benimsemesem de iyi bir müfessir. En önemli özelliği Kuranı kuran ile tefsir etmesi. |
| SAAT: 17:09 |
vBulletin® Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
User Alert System provided by
Advanced User Tagging v3.2.6 (Lite) -
vBulletin Mods & Addons Copyright © 2025 DragonByte Technologies Ltd.